Wil je een zzp’er inhuren of als zelfstandige aan de slag? Dan ontkom je niet aan vragen over de Wet DBA, schijnzelfstandigheid en fiscale risico’s. In een tijd waarin de overheid strenger gaat controleren, zijn modellen zoals Midlancing en Interlancing in opkomst. Wat houden deze constructies in en wat past het beste bij jouw situatie als zelfstandige of opdrachtgever?

Midlancing is een vorm van detachering waarbij een zelfstandige in loondienst treedt bij een detacheerder, terwijl hij of zij projectmatig werkt voor verschillende opdrachtgevers. De zelfstandige behoudt hierin veel regie. Zo bepaalt de zelfstandige zelf het niveau van het vaste basissalaris (wat discutabel is), dat vervolgens wordt aangevuld met een variabele bonus per gewerkt uur.

Die bonus is gebaseerd op het verschil tussen het klanttarief en het interne kostentarief van de detacheerder. Meestal ontvangt de midlancer zo’n 70% van dit verschil, dat bruto wordt uitgekeerd. Administratie, ziekteverzuim en andere werkgeversrisico’s worden gedekt via het dienstverband.

Voor de opdrachtgever betekent dit dat er geen risico is op schijnzelfstandigheid, omdat er sprake is van een klassieke driehoeksverhouding (werkgever – werknemer – opdrachtgever).

Interlancing is een geoptimaliseerde variant van Midlancing. De zelfstandige professional treedt in loondienst, maar blijft tegelijkertijd ondernemer voor de btw en resultaatgenieter voor de inkomstenbelasting. Dit wordt juridisch gefaciliteerd via een combinatie van twee contractvormen: een arbeidsovereenkomst en een samenwerkingsovereenkomst als Agent. Hierdoor is de zelfstandige formeel werknemer voor de loonheffingen en werknemersverzekeringen, en behoudt de zelfstandige een belangrijke mate van autonomie in het bemiddelen van eigen opdrachten.

Uniek aan Interlancing is dat de loonkosten maandelijks worden verrekend met de omzet uit gedeclareerde uren. Wat na verrekening overblijft, wordt uitgekeerd als een belaste bemiddelingsvergoeding. Deze constructie zorgt in de praktijk voor een veel gunstiger nettoresultaat dan bij Midlancing en klassieke detachering, waarin vaste salarissen en beperkte bonussen gangbaar zijn.

Voor zzp’ers betekent Interlancing behoud van ondernemerschap, hogere verdiensten en juridische zekerheid. Voor opdrachtgevers biedt Interlancing een solide alternatief voor traditionele zzp-constructies. Ook hier is sprake van een transparante driehoeksverhouding, waarbij de samenwerking voldoet aan alle vereisten van de Wet DBA en de sociale zekerheidswetgeving. Hierdoor kunnen opdrachtgevers met een gerust hart samenwerken met zelfstandige professionals, zonder risico op schijnzelfstandigheid en met behoud van maximale flexibiliteit.

Het belangrijkste verschil tussen Midlancing en Interlancing zit in de nettoverdiensten.
Bij Midlancing moet over het vaste salaris en over de bruto bonus pensioen worden opgebouwd, wat ten koste gaat van het nettoloon. Bij Interlancing is pensioenopbouw alleen van toepassing op het vaste basissalaris, terwijl de bemiddelingsvergoeding buiten deze verplichting valt. Dit resulteert in een hogere netto-opbrengst.

Daarnaast geldt bij Midlancing dat ook de bonus bij ziekte doorbetaald moet worden als deze structureel is uitgekeerd (het zogenoemde rechtsvermoeden). Bij Interlancing hoeft deze variabele vergoeding niet als vast loon te worden behandeld, waardoor er meer financiële ruimte ontstaat. Bovendien rekenen midlancebureaus vaak met een bemiddelingsfee of een hogere marge op de bonus, terwijl Interlancing juist inzet op transparantie middels vaste administratiekosten.

Een belangrijk onderscheid tussen Midlancing en Interlancing is de ondernemersstatus. Bij Midlancing treedt de zelfstandige formeel in loondienst, waardoor hij of zij voor de duur van de opdracht niet meer als ondernemer wordt aangemerkt – niet voor de inkomstenbelasting en niet voor de btw. Wie gedurende langere tijd uitsluitend via Midlancing werkt, kan zich zelfs afvragen of het aanhouden van een eenmanszaak of bv nog wel zinvol is.

Bij Interlancing daarentegen blijft de zelfstandige ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en geldt als ondernemer voor de omzetbelasting. Voor de inkomstenbelasting wordt de interlancer gezien als resultaatgenieter, met inkomsten die vallen onder resultaat uit overige werkzaamheden. Dit betekent dat er doorgaans geen recht is op ondernemersfaciliteiten zoals de zelfstandigenaftrek, tenzij er daarnaast aanvullende opdrachten worden uitgevoerd die wel als winst uit onderneming worden aangemerkt.

Voor zowel zelfstandigen als opdrachtgevers biedt Interlancing daardoor meer flexibiliteit. Als zelfstandige behoud je de ruimte om naast het Interlancing-concept zelfstandig opdrachten aan te nemen. En als opdrachtgever werk je met professionals die fiscaal transparant opereren en inzetbaar blijven voor aanvullende trajecten buiten het vaste model.

Ben jij een ervaren zzp’er die waarde hecht aan zelfstandigheid, vrijheid en ondernemerschap? Dan is Interlancing de beste keuze. Je blijft flexibel, behoudt je ondernemersstructuur en profiteert van hogere nettoverdiensten. Kies wel voor een betrouwbare bemiddelaar die de juridische kant goed regelt zoals Interlancing.

Werk je liever in een meer zekere omgeving, met een vast inkomen en minder administratieve taken? Dan kan Midlancing interessant zijn. Zeker voor professionals die nieuw zijn als zelfstandige, of voor wie een vangnet belangrijk is.

Wil je als zelfstandige ondernemer werken aan mooie opdrachten, zonder de risico’s van schijnzelfstandigheid? Of zoek je als opdrachtgever ervaren zzp’ers zonder gedoe?

Bekijk hoe Interlancing jouw samenwerking veilig, transparant en flexibel maakt.

Start vandaag nog met Interlancing